از مشایخ سلسلۀ شطاریه است. وی از موطن خود به ایران مسافرت کرد و در ایران و عراق به تربیت طالبان راه حق پرداخت. رباعی زیر از اوست: کوثر چه خوش است عیش تنها کردن در بسته به روی غیر و دل واکردن آموخته ام ز مردم دیدۀ خویش در خانه نشسته سیر دنیا کردن. (از ریاض العارفین ص 280). رجوع به همین مأخذ شود
