معنی کنوه کنوه (کُ / کَ وَ) لفظی که بدان شخصی را خوانند. (از منتهی الارب) (آنندراج). کنیه. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کنیه شود لغت نامه دهخدا
