معنی کنشت کنشت (کُ نِ) کردار. چنانکه گویند: ’بدکنشت’، یعنی بدکردار. (از برهان) (ناظم الاطباء). بدین معنی به ضم اول معادل ’کنش’. (از حاشیۀ برهان چ معین) : به گفتار گرسیوز بدکنشت نبودی درختی ز کینه به کشت. فردوسی. و رجوع به کنش و بدکنشت شود لغت نامه دهخدا
