منسوب به کمر. آنچه به کمر بندند: اسلحۀ کمری. (فرهنگ فارسی معین) ، کمر شکسته، چون از برداشتن بار سنگین کمر لتی بخورد گویند کمری باشد. (آنندراج). کسی که از حمل بار سنگین کمرش آسیب دیده. (فرهنگ فارسی معین). معیوب از کمر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ز بار گنبد عمامه گشته ای کمری ببین چه می کشی ای زاهد از زیاده سری. مخلص کاشی (آنندراج). گرچنین جلوه خرامان به بیابان آیی کوه را می کند آن لنگر تمکین کمری. محسن تأثیر (از آنندراج). و رجوع به کمری شدن شود
