معنی کمال مراغی
- کمال مراغی (کَ لِ مَ)
- عالمی فصیح و بلیغ بود و گاهی به حسن تقاضای فطری طبعش، شعر می گفته است. از اشعار اوست:
ای شمعبرفروخته قامت چو بنگری
گویی که در میان شبستان چو عرعری
سلطان ملک عالم تاریکئی از آن
زرین سریر و زردقبا و آتش افسری
بهر چه لاف معجز موسی نمی زنی
کز جیب هر شبی ید بیضا برآوری.
(از مجمعالفصحاء ج 1 ص 487)