ابوجعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی معروف به ثقه الاسلام شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل و اثبت و اضبط ایشان و مروج مذهب شیعه در غیبت امام (ع) و ممدوح خاص و عام و مفتی طوایف اسلام و جلالت وی مسلم فریقین است و عامه و خاصه در فتاوی بدو مراجعه می کردند و بدان جهت به ثقه الاسلام شهرت یافته است واو نخستین کسی است که در دورۀ اسلامی بدین لقب اختصاص داشته است. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کتاب کافی است که در عقاید حقۀ اسلامیه و استنباط احکام دینی مرجع اکابر و مورد استفادۀ فحول فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و حاوی شانزده هزارویکصدونودونه حدیث و به نام اصول و فروع و روضه شامل سه قسمت است. کلینی اولین محدث امامی است که به جمع و نظم و ترتیب و تبویب اخبار دینی پرداخته و تا آن زمان اصول اربع مائه اصحاب ائمه (ع) متداول بوده است وی ازسعد بن عبدالله اشعری و حمید بن زیاد نینوایی و عبدالله بن جعفر حمیری و علی بن ابراهیم قمی صاحب تفسیر معروف و خال خود علان کلینی که از مشایخ وقت بلکه از وجوه و اعیان ایشان بوده روایت می کند. شیخ جعفر بن محمد بن قولویه و ابوغالب زراری احمد بن محمد و هارون بن موسی تلعکبری و محمد بن عبدالله بن مطلب شیبانی و بعضی دیگر از اکابر مشایخ محدثین قرن چهارم از کلینی روایت می کنند. او راست: 1- تعبیر الرؤیا، 2- رد قرامطه، 3- رسائل الائمه، 4- الکافی، 5- کتاب الرجال، 6- ماقیل فی الائمه من العشر. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او شصت ونه سال بعد از وفات امام حسن عسکری (ع) در ماه شعبان 329 هجری قمری اتفاق افتاده است و قبرش در باب الکوفۀ بغداد نزدیکی جسر مشهور و مزار عموم است. (از ریحانه الادب ج 3). ورجوع به ابوجعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق در همین لغت نامه و روضات الجنات ص 550 و قصص العلماء ص 396 و 397 شود