اسبی را گویند که چشم و رو و پوز او سفید باشد و این چنین اسب را شوم و بدیمن می دانند. (برهان) (آنندراج). اسبی که رو و چشم و پوزۀ وی سپید باشد. (ناظم الاطباء). اسبی که چشم و روی و پوز او سفید باشد و آن را شوم می دانستند. (فرهنگ فارسی معین) : کلوس (و) کژدم و چپ شوره پشت و آدم گیر یسار و عقرب و چل، سم سفید و کام سیاه. (از فرهنگ رشیدی، ذیل چل)
