معنی کانایی کانایی بلاهت، حماقت، نادانی و بیخردی: نبیره که جنگ آورد با کیا هم از ابلهی است و کاناییا، فردوسی، - کانایی کردن، خود رابه نادانی و بلاهت زدن، تظاهر به حماقت و بیخردی کردن: من سخن گویم تو کانایی کنی هر زمانی دست بر دستت زنی، رودکی لغت نامه دهخدا
