لقب او ’چایکار’ بوده است. رجوع به ’چایکار’ شود. شاهزاده حاجی محمد میرزا کاشف السلطنه چایکار پس از اتمام تحصیلات در اروپا در سنۀ 1314 هجری قمری و در 35 سالگی با سمت ژنرال قنسول به هندوستان رفت و در ضمن توقف در آن سرزمین، فن زراعت چای را آموخت و این محصول را با زحماتی برسم ارمغان بایران آورد. اول کسی بود که چایکاری را در ایران رواج داد و تمام عمر خود را صرف خدمات عمده بدولت و ملّت نموده در این راه مجاهدت کرد و مجدداً برای توسعۀ کشت چای در 65 سالگی مأمور هندوچین و ژاپون شد و درمراجعت از راه بوشهر، در روز دوشنبه 31 فروردین سال 1308 ه. ش. دو ساعت بعد از ظهر، در کتل ملوب، با اتومبیل پرت شد و فوت کرد. آرامگاه وی در لاهیجان مقابل مؤسسۀ کشاورزی است
