حسن بن رشیق یا حسن بن علی بن رشیق ازدی، مکنی به ابوالعباس یا ابوعلی. از علما و ادبا و شعرا و بلغای عرب بود. او راست: 1- الانموذج فی اللغه. 2- الشذوذ فی اللغه. 3- العمده فی صناعه الشعر، این کتاب در مصر و تونس چاپ شده و ابن خلدون گوید که این کتاب در رشتۀ خود بی نظیر بوده است. 4- قراضهالذهب فی نقد اشعارالعرب، یک نسخۀ خطی از این کتاب درپاریس موجود است. وی بسال 456 یا 463 هجری قمری وفات یافت. (روضات الجنات ص 217) (ریحانه الادب ج 3 ص 327)