مرکز شهرستان قوچان محل سابق آن در شهرکهنۀ سابق 12هزارگزی شمال خاوری شهر فعلی واقع بوده است و بواسطۀ زلزله شدیدی که در سالهای 1311 و 1312 هجری قمری بوقوع پیوسته شهر ویران شد و حدود ده هزارنفر از بین رفتند و در سال 1313 هجری قمری محمد ناصرخان شجاع الدوله رئیس طایفۀ زعفرانلو اراضی فعلی قوچان را بطور رایگان بمردم داد و اشخاص را برای ساختن خانه و مکان تشویق نمود و از طرف دولت نیز مهندسی برای طرح نقشه به آن شهر اعزام شد و در نتیجه شهر با اسلوب جدید احداث گردید که دارای خیابانهای منظم و عموماً کوچه و خیابانها عمود و موازی هم ساخته شده است و چون شهر قوچان با کمک محمد ناصرخان زعفرانلو معاصربا ناصرالدین شاه قاجار بنا گردید به این جهت نام اولی آن را ناصری می گفتند، این شهر در 120هزارگزی مرکزاستان نهم و 120هزارگزی باجگیران مرز ایران و شوروی واقع است، دارای 11 خیابان خاور به باختر و 11 خیابان شمالی جنوبی است، رود خانه اتران از شمال شهر عبور میکند و دارای یک پل بزرگ سیمانی است که از دور حلب توجه کلیه عابرین را می نماید بنای مهم سیلو در مرکز شهر است و اگر شروع به کار کند موتور برق آن می تواند مصرف برق شهر را تامین کند، این شهر دارای یک دبیرستان و 9 دبستان و یک بیمارستان 20 تختخوابی است و دارای بهداری میباشد، کار خانه معروف شاد در این شهرواقع است، آب آشامیدنی شهر از قنوات و چاه است که چندان مطلوب نیست، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9) بخش حومه شهرستان قوچان از 11 دهستان بنام دغائی، خرق، کهنه، فرود، شهرکهنه، جعفرآباد، فاروج، مایون، جعفرآباد، چری، فاروج دولت خانه، مزرج تشکیل شده و محدود است از طرف شمال به بخش باجگیران، از خاور به شهرستان دره گز، از جنوب به شهرستان مشهد و از باختر به بخش شیروان، موقع بخش کوهستانی، جلگه و دارای هوای معتدل است، جمع قرای آن 253 و مجموع ساکنین آنها در حدود 89252 تن میباشد، راه شوسۀ قوچان به باجگیران و بجنورد به لطف آباد از این بخش عبور میکند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
