معنی قوت قوت (رَ) خورش دادن و روزی دادن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). قاته قوتا و قیاته، عاله و اعطاه القوت و رزقه. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
