معنی قلعه شهرک
- قلعه شهرک (قَ عَ)
- قلعه ای است در بالای کوه اشکنوان، علف بسیار دارد. مردم صحراگرد در اول فصل علف گوسفندهای خود را با طناب بالای قلعه برده و پس از اینکه علف تمام شد باز با طناب پائین می آورند. (جغرافیای غرب ایران ص 131). رجوع به اشکنوان شود