معنی قلع قلع(قُ) مرد توانا در رفتار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). و در وصف رسول خدا صلی اﷲعلیه و آله است: اذا زال زال قلعاً به ضم و به تحریک و چون کتف، یعنی وقت رفتار پای نیک برمیداشتند وبه رفتار ناز و خرامش نمیرفتند. (از منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
