ابراهیم بن سلیمان حلی نجفی، مکنی به ابواسماعیل. از فقهاء و مجتهدان و محدثان امامی قرن 11 هجری و معاصر با شاه طهماسب صفوی است (930-984 هجری قمری). وی از مشایخ اجازۀ بسیاری از علمای عصر خود بوده وبا معاصر خود محقق کرکی مناظراتی داشته و چند رساله در مسائل فقهیه که مورد مشاجره و مناظره بوده است، نگاشته است. او راست: 1- اثبات الفرقه الناجیه. 2- الاربعون حدیثاً. 3- الامالی. 4- ایضاح النافع در شرح مختصر نافع. 5- حاشیۀ الفیۀ شهید اول. 6- حاشیۀ شرایع محقق. سال وفاتش به دست نیامد. (روضات الجنات) (نامۀ دانشوران) (الذریعه) (ریحانه الادب ج 3 ص 314)
