ابراهیم بن محمد بن منصور قطیعی کرخی، مکنی به ابواسحاق و منسوب به قطیعۀ فقهاء. از محدثان است. وی از خدیجه بنت محمد بن عبدالله شاهجانیه و ابوبکر خطیب و جز ایشان روایت کند. ابوسعد در شیوخ خود از وی نام برده است. او به سال 537 یا 538 هجری قمری وفات کرد. (معجم البلدان). در تاریخ اسلام، عنوان محدث جایگاهی رفیع دارد. محدثان کسانی بودند که با تکیه بر حافظه قوی، دقت علمی و تقوای فردی، روایات پیامبر اسلام را از طریق زنجیره ای از راویان نقل می کردند. آنان نه تنها روایت گر، بلکه نقاد حدیث نیز بودند و با طبقه بندی راویان، به اعتبارسنجی احادیث کمک شایانی کردند. آثار بزرگ حدیثی نتیجه تلاش محدثان است. ابراهیم بن محمد بن هیثم. وی در قطیعۀعیسی سکونت گزید و از منصور بن ابی مزاحم و ابومعمر هذلی و عمر و ناقد و جز ایشان روایت کرد و از او ابوعبدالله محاملی و دیگران روایت دارند. (معجم البلدان)
