معنی قضابه قضابه (قُ بَ) آنچه بریده جدا کرده شود از چیزی، هرچه از بالای چوب بیفتد وقت بریدن. (اقرب الموارد) ، شاخ ریزه های بریدۀ افتاده. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
