هرگاه لفظ در معنای مجازی آن استعمال گردد باید با قرینه توأم باشد. این قرینه را اصطلاحاًقرینۀ صارفه گویند از آن جهت که لفظ را از معنی حقیقی منصرف میگرداند، و اگر این قرینه نباشد لفظ منصرف به معنی حقیقی میشود و معنی مجازی فهمیده نمیشود. (از هنجار گفتار تقوی). و رجوع به مطول، قرینه شود
