معنی قرظ قرظ (رَ) مهتر و ارجمند گردیدن پس از مذلت و خواری. گویند: قرظ قرظاً، مهترو ارجمند گردید بعد مذلت و خواری. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا