ناحیه ای است از فسطاط مصر که از بنی غصن بن سیف بن وائل از طایفۀ معافر بوده و قرافه دوده ای است از معافر که در این سرزمین سکونت کردند و آنجا به نام آنان خوانده شد. این سرزمین اینک قبرستان مردم مصر است و در آن ساختمانهای با شکوه و مجلل و محله های پهناور و بازار و مشاهدی برای صالحان و بزرگان است از جمله مقابر ابن طولون و ماذرائی و در آن زمین قبر امام ابوعبداﷲ محمد بن ادریس شافعی رضی اﷲ عنه در مدرسه ای که برای فقیهان شافعی است قرار دارد. قرافه تفرجگاه اهل قاهره و مصر است. ابوسعد محمد بن احمد عمیدی گوید: اذا ماضاق صدری لم اجد لی مقر عباده الا القرافه لئن لم یرحم المولی اجتهادی و قله ناصری لم الق رافه . و گروهی از محدثان به قرافه منسوبند. (از معجم البلدان)
