معنی قذه - لغت نامه دهخدا
معنی قذه
- قذه
(قُذْ ذَ) - پر تیر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). ج، قذذ، کیک. ج، قذّان. (منتهی الارب) (آنندراج) ، کرانۀ شرم زن. (منتهی الارب). کرانۀ فرج زن. (آنندراج) ، گوش مردم، گوش اسب، کلمه ای است که کودکان در لعب گویند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: لعبنا شعاریر، قذه قذه، وقذان قذان. (منتهی الارب). رجوع به قذان قذان شود
لغت نامه دهخدا