مولانا قدسی هروی، هروی است و شیرین گفتار و شیرین کردار است، و مرض لقوه دارد، و از این جهت آب بسیار بی اختیار از دهان او روان است و قطره قطره از آن چکان، و در این بیت گفته: با وجود چنین دهن که مراست شعر گویم که آب از آن بچکد. (ازمجالس النفایس چ بانک ملی ص 190). این مطلع هم از او است: ای که منعم میکنی از دیدن آن گل عذار حالت دل را نمیدانی مرا معذور دار. (مجالس النفایس چ بانک ملی ص 190)
