علی بن عثمان بن مصطفی یا ابراهیم بن مصطفی بن سلیمان ماردینی حنفی، ملقب به علاءالدین و معروف به ابن الترکمانی، از اکابر فقهای حنفیه و در فقه و تفسیر و حدیث و اصول و حساب و فرائض و عروض و فنون شعری مقتدای عصر خود بوده و در ماه شوال 748 هجری قمری متصدی مقام قضاء گردید و تا مقام قاضی القضاتی ترقی کرد، او راست: 1- تخریج احادث الهدایه، 2- بهجه الاریب مما فی کتاب اﷲ العزیز من الغریب، 3- الجواهر النقی فی الرد علی البیهقی که حاشیۀ کتاب سنن کبرای ابوبکر بیهقی بوده و درحیدرآباد چاپ شده و اکثر مطالب آن مناقشۀ با بیهقی و اعتراضات واردۀ بر آن است، 4- السعدیه در اصول فقه، 5- الضعفاء که در رواه و محدثان ضعیف الحال و متروک الحدیث است، 6- غریب القرآن و ظاهراً این همان بهجه الاریب است، 7- الکفایه فی مختصر الهدایه، 8- المتروکیه و این ظاهراً همان کتاب ضعفای مذکور است، 9- مختصر المحصل، 10- المنتخب فی الحدیث، وی به سال 744یا 750 هجری قمری وفات یافت، ولادتش به سال 683 هجری قمری بوده است، رجوع به کشف الظنون و لغات تاریخیه و جغرافیۀ احمد رفعت ص 225 و ریحانه الادب ج 3 ص 274 شود
