برادر قاضی محمد است. از ارباب کمال عهد خود ممتاز بود و در زمان شاه صفی راه در مجلس شاهی داشته و در صلح پادشاه مزبور و سلطان مراد خواندگار در مملکت، قطعۀ تاریخی به نظم آورده و آن این است: پادشه روم و شه کامکار صلح چو کردند بهم اختیار از پی تاریخ گرفتم قلم نازده از کلک هنوز این رقم منهی اقبال در این کهنه دیر غلغله افکند که الصلح خیر. (آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 220)
