نوراﷲ ولد قاضی درویش محمد بن خواجه شکراﷲ وزیر و برادرزادۀ قاضی عیسی بود و در ایام حکومت امیرخان در هرات متکفل منصب قضاء شد و چند سال در کمال دیانت به لوازم آن قیام نمود. وی از اقسام فضائل و کمالات بهرۀ تمام داشت و به جودت طبع و لطافت ذهن موصوف بود. اشعاری دلفریب دارد و در انشاء مکاتیب بی نهایت بلیغ است و از کمک و مساعدت ابناء نوع دریغ ندارد. وی در اوائل شعبان سال 927 هجری قمری وفات یافت و در گازرگاه مدفون گردید و مدت عمرش شصت سال بود. (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 610)