علی. قدوۀ اشراف علماء عرب و جامع اصناف فضل و ادب است. او به کمال امانت و دیانت موصوف و به غایت تقوی و پرهیزکاری معروف است. وی به سال 928 هجری قمری به هرات سفر کرد و منظور نظر نواب درمشخان گردید و منصب شیخ الاسلامی و قاضی قضاتی یافت و پایۀ قدر منزلتش از امثال و اقران درگذشت. وی پس از دو سال که به لوازم آن شغل پرداخت به سوی وطن عزیمت نمود. (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 610)
