محمد بن عمر بن مبارک یا محمد بن محمد بن عمر بحرق قاضی جمال الدین حمیری حضرمی شامی. فقیه نحوی لغوی که در فنون متداوله دستی توانا داشته. او راست: 1- تحفه الاحباب و طرفه الاصحاب. 2- السیره النبویه. 3- شرح لامیه الاطفال ابن مالک. 4- شرح الملحه. 5- مختصر الاذکار. 6- نشرالعلم فی شرح لامیه العجم. وی به سال 930 در 61سالگی وفات یافت. (معجم المطبوعات ستون 533) (ریحانه الادب ج 1 ص 145)
