سهل بن احمد بن علی ارغیانی، مکنی به ابوالفتح. فقیهی است شافعی و عالمی است زاهد جلیل القدر. وی مدتی قاضی ناحیۀ ارغیان بود و عاقبت به ارشاد شیخ عارف حسن سمنانی که پیر وقت خویش بوده مناظره و مباحثه را ترک گفته و خود را از امر قضاء معزول ساخته و انزوا اختیار کرد و از مال خود سرای محقری برای صوفیه بنا نمود و خود در آنجا به تصنیف و عبادت پرداخت. او در اول محرم سال 499 هجری قمری وفات یافت. ارغیان یکی از نواحی نیشابور است مشتمل بر هفتادویک قریه. (ابن خلکان ج 1 ص 236) (نامۀ دانشوران ج 2 ص 224 و ریحانه الادب ج 1 ص 60). و رجوع به ابوالفتح سهل بن احمد شود
