محمد بن عمر بن محمد بن سالم محدث حافظ امامی تمیمی کوفی بغدادی، مکنی به ابوبکر و معروف به ابن جعابی. از اجلۀ علمای امامیه اواسط قرن چهارم هجری و از مشایخ روایت شیخ مفید و دارقطنی و تلعکبری و بعضی دیگر بوده و خود نیز از ابن عقده روایت میکند. حافظۀ خوبی داشته وبه طوری که خود میگفته چهارصدهزار حدیث در حفظ داشته و در معرفت علل حدیث و کنیه و القاب و اسامی روات و ضعفا و ثقات و ولادت و وفات ایشان نیز به حدی بصیر بوده که در اواخر عمر در این علم متفرد گردیده است. او مدتی در موصل قاضی بوده و به همین جهت به قاضی موصل و قاضی جعابی نیز شهرت یافته است. تألیفاتی دارد. او راست: 1- اخبار آل طالب. 2- اخبار بغداد. 3- اخبار علی بن الحسین. 4- من روی حدیث غدیر خم. وی به سال 344 هجری قمری یا 355 هجری قمری وفات یافت. (هدیه الاحباب و تاریخ بغداد ج 3 ص 26) (ریحانه الادب ج 5 ص 288) عمرو یا عمر بن محمد بن سلام بن براء قاضی، معروف به ابن جعابی و مکنی به ابوبکر. رجوع به هدیه الاحباب و ریحانه الادب ج 5 ص 288 و ابن الجعابی ابوبکر عمرو شود
