ابن احمد بن علی امیرک، مکنی به ابوجعفر. استاد یعقوب گوید: این ادیب نیکومعاشرت و بسیارفضل بود. توانگرزادگان به مکتب او رفت وآمد داشته اند و او به تذکیر و وعظ مشغول بوده است، به اوقات نه بر دوام. وی در سبزوار به سال 463 هجری قمری وفات یافت. (از تاریخ بیهق چ کانون ص 200 و 201)
