یکی از دانشمندان عصر سلطان حسین میرزا است. وی از جملۀ اجلۀ علماء کرام است و به کرم ذاتی و سخاوت جبلی امتیاز تمام دارد و از مبادی ایام صبی و اوائل نشو و نما همواره بر اکتساب علوم محسوس و مفهوم همت میگمارد از صنعت زرکوبی و زرکشی نیز به غایت صاحب وقوف است و به صفت زهد و رشاد و صلاح و سداد موصوف و معروف، به گزاردن حج الاسلام و طواف روضۀمقدسۀ حضرت خیر الانام فایز گشته. وی در زمانی که امیر خان موصلو در هرات منصب حکومت داشت به دعوت سلطان محمود به جانب سیستان رفت و بر مسند افاده و تدریس متمکن گردید. (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 357 و 358)
