ابن فیره بن ابی القاسم بن خلف بن احمد رعینی شاطبی. از علماء نحو بوده و سیوطی در بغیه الوعاه وی راچنین ستوده است، او پیشوای دانشمندی است در نحو و قرائت و تفسیر حدیث، علامه ای است نبیل، محققی است ذکی. محفوظات وی بسیار و در قراآت و ادب عرب استاد است. حافظ احادیث بوده و مذهب شافعی داشته و گاه کراماتی از وی ظاهر میشده است. وی قراآت را از ابن هذیل و جزاو فرا گرفته و سلفی از او حدیث شنیده و سخاوی از او اخذ کرده است. صاحب قصیدۀ مشهور شاطبیه در علم قراآت و قصیدۀ رائیه در رسم است. وی به سال 538 هجری قمری تولد و به سال 590 هجری قمری وفات یافت. از اوست: قل للامیر نصیحه لاترکنن الی فقیه ان الفقیه اذا اتی ابوابکم لاخیر فیه. (روضات الجنات چ 2 ص 504 و 505) (معجم الادباء چ 2 ج 6 ص 184 و 185)
