ابن مظفر ابی غالب بن محمود بن تاج الامناء ابی الفضل احمد بن الحسن بن هبه الله بن عبدالله بن محمد بن عساکر دمشقی طبیب بهاءالدین. وی به سال 629 هجری قمری تولد یافت و از بسیاری از علماء و محدثین از جمله ابن اللتی و ابن سنی الدوله حدیث شنیده و ابن العوام و سخاوی و یوسف بن خلیل و نصر بن عبدالرزاق جمیلی به وی اجازۀ حدیث داده اند. او مردی ثروتمند بود و در دیوان خزانه (وزارت مالیه) مدتی مشغول شد و سپس از کار دست کشید. بسیاری از دارائی خود را به مستحقان انفاق میکرد و خانه اش را خانه حدیث و روایت کرده بود. ذهبی گوید محسنات فراوانی بود و نسبت به دانشجویان شکیبائی داشت و به تخلیط مذهب منسوب بود. برزالی قریب پانصد جزء نزد او خوانده است. وی در شعبان سال 723 وفات یافت. (الدرر الکامنه ج 3 ص 240)
