ابن حمودبن میمون ادریسی حسنی ملقب به مأمون (351- 431) دومین شاه از شاهان دولت حمودی قرطبه است. سلیمان بن حکم اموی حکومت جزیره سبز (خضراء) را به وی داد. برادر وی علی بن حمود بر سلیمان شورید و اندلس را تصرف کرد و به خلافت براو بیعت کردند. و به سال 408 هجری قمری علی وفات کرد قاسم به جای برادر به خلافت رسید و قرطبه را مرکز خودقرار داد. وی مردی خوش اخلاق و پاک سرشت بود. مردم در زمان او در رفاه و آسایش و امان زیستند. فرزند برادرش یحیی بن علی در مالقه به سال 412 هجری قمری بیعت خود را شکست و به دنبال این شورش قاسم از قرطبه بدون جنگ بیرون رفت و در اشبیلیه سکونت گزید و مردم را گرد خود جمع کرد و از بعض طوایف بربری دلجوئی نمود و با کمک آنان به سوی قرطبه هجوم آورد و به سال 413 بدان شهر وارد گردید ولی کارش سامان نیافت و به سوی شریس رفت. یحیی او را گرفت و در مالقه زندانی کرد. وی در زندان به سال 431 هجری قمری وفات یافت. رجوع به سیر النبلاء خطی طبقۀ 22 و ابن اثیر ج 9 ص 94 و جذوه المقتبس ص 22 و الذخیره ج 2 از قسم اول ص 12 و الاعلام زرکلی چ 2ج 6 ص 9 و ترجمه طبقات سلاطین اسلام ص 16 شود. ابن حمود چهارمین از امیران حمودی اموی اندلس است. وی از سال 413 تا 416 هجری قمری (1022- 1025م) خلیفه بود. (ترجمه طبقات سلاطین اسلام)
