شیخ علی. وی در تجوید و قرائت قرآن مجید و حفظ آن عجیب بود، چنانکه هر سوره را که اراده کردی از اول به آخر و بالعکس از آخر به اول آن همه را بدون کم و زیاد خواندی و با اینهمه مبتلای بلاهت و سفاهت و بازیچۀ دست اطفال بودی و با آن کبر سنی که داشته در افعال و رفتار خود بدیشان تشبه میکرده است، و به همین جهت به ابله شهرت داشته. وی به سال 637 هجری قمری درگذشت. رجوع به الحوادث الجامعه ص 133 و ریحانه الادب ج 3 ص 257 شود
