ملا فیضی کاردگر. فرزند استاد محمد لعبت باز است. به عشق بازی اشتغال تمام می نماید. شعرش بد نیست. مردی نیک است. از اوست: گرچه رفت از چشم گریانم چو اشک آن تندخوی چشم میدارم که آب رفته بازآید به جوی. (از مجالس النفائس میر علیشیر نوائی ص 147 از ترجمه فارسی). از شعرای قرن نهم هجری و معاصرمیر علیشیر نوائی بوده است هروی. نقاشی نیکوست و خود را شاعری ساحر میپندارد. او راست: زاهد بیار خرقه ورهن شراب کن اسباب زهد و خانه تقوی خراب کن. (از مجالس النفائس ص 256 از ترجمه فارسی چ علی اصغر حکمت). از شعرای قرن نهم هجری و از معاصران جامی و نوایی است
