معنی فناء نفس
- فناء نفس (فَ ءِ نَ)
- یکی از مراتب قوه عقل عملی است، و آن بیرون آمدن از خودبینی و مقصور گردانیدن نظر است بر ملاحظۀ عظمت و جلال خدائی به نحوی که همه موجودات و کمالات آنها را مستهلک و ناچیز ببینند در جنب وجود و کمالات ذات باری تعالی. (تقریرات فاضل تونی ص 128 از فرهنگ فارسی معین)