معنی فل

فل

(فُل ل)

آنچه برافتد از چیزی. (منتهی الارب). رجوع به فل ّ شود، زمینی که باریده شود و گیاه نرویاند. در اقرب المواردبه فتح اول ضبط شده است، زمین که چند سال باران نرسیده آن را، زمین باران نارسیده میان دو زمین رسیده، زمین بی آب وگیاه. ج، افلال، فل ّ. رجوع به فل ّ شود، زمین خشک بی نبات. (منتهی الارب). رجوع به فل ّ شود