خراسانی. سیدمحمد، ملقب به جامه باف. اصلش از تربت حیدریه است. چون اغلب اشعارش رباعی است به میر رباعی مشهور شده. به هندوستان رفت و در آنجا فوت کرد و مرگش در سال 973 هجری قمری بود. از فضلای عهد خود بود و این رباعی از اوست: فانی شو و اقلیم بقا آر به دست در دوست کسی رسد که از خویش برست وز هستی خویش بود سرگشته حباب آن لحظه که نیست شد به دریا پیوست. (از ریاض العارفین چ سنگی صص 226-227)
