شیرازی. برسم تجارت به استرآباد آمد و چون شخصی لوند بود سرمایه را با لوندان به شراب و کباب تلف نمود و چون مایۀ لوندی ناچار به بنیادصلاح و تقوی ماند. شطرنج کبیر و صغیر را نیکو میباخت و خود را بشعر و معما مشغول میساخت. (از مجالس النفائس میرعلیشیر نوایی ص 299). وی با توجه به اینکه همزمان امیر علیشیر بوده از شعرای قرن نهم هجری است
