معنی فرخ فرخ (دَ فَ شَ) بیرون شدن ترس کسی و آرمیدن. (منتهی الارب). زوال یافتن پریشانی و یافتن اطمینان. (از اقرب الموارد) ، دوسیدن به زمین. (منتهی الارب). چسبیدن به زمین. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
