معنی فخر فارسی
- فخر فارسی (فَ رِ فا)
- محمد بن ابراهیم بن احمد، مکنی به ابوعبدالله. طبیب و فاضل بود. به سال 622 هجری قمری / 1225 میلادی درگذشت. او را در اصول کلام تصنیفاتی است. اصل وی از شیراز بود و در مصر سکونت گزید و همانجا درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 841)