معنی فتنه گر فتنه گر (فِ نَ / نِ گَ) آنکه ایجاد فتنه کند. فتنه جو. فتنه انگیز: چون ز فتنه گران تهی شدجای پیش خود فتنه را نشاند ز پای. نظامی. رجوع به فتنه انگیز شود لغت نامه دهخدا
