معنی فتن فتن (فِ تَ) جمع واژۀ فتنه: اوستاد اوستادان زمانه عنصری عنصرش بی عیب و دل بی غش ّ و جانش بی فتن. منوچهری. نشنیده ام اندر ختن بر صورتی چندین فتن هرگز نباشد درچمن سروی بدین خوش منظری. سعدی. رجوع به فتنه شود لغت نامه دهخدا
