به کار خواستۀ نفس درآمدن. (منتهی الارب). به کارهایی که نفس بدان مایل بود، پرداختن. (اقرب الموارد) ، بناگاه گرفتن، ناگاه کشتن کسی را. (منتهی الارب). کشتن از روی غفلت یا به انتهاز فرصت. (اقرب الموارد) :... و هدم و فتک و صواعق در کمین. (کلیله و دمنه). فی الجمله چون از رزم خوارزم فارغ شدند از سبی ونهب و فتک و سفک بپرداختند. (جهانگشای جوینی) ، رویاروی زخم رسانیدن، یا عام است، دلیری کردن، ستیهیدن در کار. (از منتهی الارب). الحاح و لجاجت کردن. (اقرب الموارد)