ترندی، اسمش حکیم علی بن محمد است. وی معاصر سلطان بهرامشاه غزنوی بود و با حکیم سنایی و مختاری غزنوی معاشرت داشت. اشعارش کمیاب است و آنچه باقی مانده شیرین و لطیف است. در توحید گوید: تابنده به فرمان تو شد چشمۀ خورشید گردنده به تقدیر تو شد گنبدخضرا چون رحمت تو بدرقۀ چشم و زبان شد این نرگس مینا شد و آن سوسن گویا. (از مجمع الفصحاء رضاقلی هدایت ج 1 ص 372)
