ابن محمد بنداری. وی در اصفهان متولد شد. ودر حدود سال 620 هجری قمری به شام سفر کرد. و چون بر دو زبان پارسی و عربی تسلط کافی داشت از طرف عیسی بن ابی بکر بن ایوب پادشاه شام مأمور ترجمه شاهنامۀ فردوسی به زبان عربی گردید. ترجمه او از روی نسخه ای که در سال 384 هجری قمری بوسیلۀ فردوسی تدوین شده بود صورت گرفته و به همین سبب متن اصلی آن برخی از قسمتهای شاهنامۀ کامل را ندارد. این ترجمه را فتح بن علی خود، الشاهنامه نامیده است. اخیراً در سال 1350 ه. ق. / 1932 میلادی عبدالوهاب عزام مصری کتاب الشاهنامه را، پس از مطابقۀ نسخه های مختلفی که از آن در کتاب خانه دانشگاه کیمبریج و نیز در برلن موجود بود تصحیح کرد و به چاپ رسانید و مقدمه ای محققانه بر آن افزود. (از کتاب فردوسی طوسی تألیف محمد استعلامی ص 101)
