خواجه محمد بن محمود دهدار. از فضلا و علمای روزگار. رسالات و تصنیفات و شروح متعدده و متکثره دارد. حواشی محققانه نیز بر بعض کتب و خطب نوشته است، از جمله شرح خطبهالبیان و حاشیۀ رشحات وحاشیۀ نفحات و شرح گلشن راز از اوست. فاضلی درویش نهاد و حکیمی خوش اعتقاد بوده. و این رباعی از اوست: منظور یقین دو حالت است از اشیاء هر لحظه وجود دگر و حکم بقا تجدید وجود از عدم ذاتی ماست وآن حکم بقا رابطۀ فعل خدا. (از ریاض العارفین چ سنگی ص 228)
