ابوزیاد گوید: فلجی از افلاج است (فلج بمعنی آب جاری و چشمه). و نصر گوید: غیل وادیی است متعلق به جعده و میان دو کوه قرار گرفته و پر از درختان خرماست و در بالای آن گروهی از بنی قشیر هستند و آن را منبری است، و از ’فلج’ هفت یا هشت فرسخ فاصله دارد و ’فلج’ قریه ای بزرگ متعلق به جعده است. بحتری جعدی گوید: الا یا لیل قد برح النهار و هاج اللیل حزناً و النهار کأنک لم تجاوز آل لیلی و لم یوقد لها بالغیل نار. (از معجم البلدان چ دار صادر، دار بیروت). رجوع به همین کتاب شود
