آگاه بودن بر رازهای نهان از خلق. از عالم غیب آگاهی داشتن. دانستن غیب. رجوع به غیب شود: گفتم: زندگانی خداوند دراز باد. غیب نتوانم دانست، اما این مقدار دانم که... (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 324). گفت در ظاهرش عیب نمی بینم و در باطنش غیب نمیدانم. (گلستان سعدی). غیب ندانند مگر اهل غیب عیب نبینندبجز اهل عیب. خواجوی کرمانی
